به نام خدا
در فرآیند آموزش قرائت قران کریم پس از اجرای یک قرائت، استاد شما را به یک نفر ارجاع می دهد که صدای شما به ایشان نزدیک است که می توانید در تلاوت قران از او کمک و به عبارتی از او پیروی و تقلید نمایید.
در چرخه زندگی نیز، معمول ما ایرانی ها اینطور است که از بدو تولد پدر و مادر ما را متناسب با آموخته های خود تربیت دینی می نمایند و در این مسیر دیگرانی هم هستند که در محیط های پرورش ایشان را یاری می کنند.
قران کریم در مورد قبول سبک مورد نظر هر فردی هشدار جدی داده است و فرموده::«وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَیْنَا عَلَیْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ کَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ یَعْقِلُونَ شَیْئاً وَلاَ یَهْتَدُونَ» «وقتی که به آنها گفته می شود از آنچه خداوند نازل فرموده است پیروی کنید گویند: ما چیزی را که پدرانمان را بر آن یافتیم پیروی می کنیم. بقره 170
اگرچه این آیه بر بحث ما تطابقی ندارد اما از آن می توان فهمید که انسان در این مسیر خود نیز باید سعی و تلاش جدی نماید و بر اندوخته خود بفزاید و آن را واگذار نکند.معنای این کلام آن نیست که باید دینی غیر از دین پدران انتخاب نمود، بلکه چه بسا راه و دین پدران حق باشد؛ اما در هر دو صورت، باید انتخاب دین مبتنی بر انتخاب و تحقیق خود انسان باشد. حال چه نتیجه این تحقیقات منصفانه و درست، اسلام باشد یا هر دین دیگری، مهم نیست. مهم آن است که انسان به دور از پیش داوری و با انصاف و عقلانیت، به دین و آیینی معتقد گردد که بتواند در قیامت بر گرویدن به آن در پیشگاه خداوند دلیل بیاورد.
پس انسان می تواند، بلکه باید با تحقیق و بررسی به دنبال یافتن دین حق باشد. از نظر فردی و عقل انسانی نیز این امر، صحیح و بی اشکال، بلکه لازم و ضروری است؛ چنان که اشاره شد، اسلام هم به این باور عقلانی صحه گذاشته است.
تا کنون که حداقل حقیر ندیده ام کسی جایی گفته باشد من در دین خودم تحقیق کرده ام جز دکتر تیجانی که کتب ایشان نیز سالیان مدیدی است چاپ شده است.پس آنچه تا اینجا نتیجه می گیریم صاحب سبک زندگی را دقیق مشخص نکرده و بر آورده های از دیگران تکیه کرده ایم.به یقین اگر در چرخه زندگی هر فرد این خلاء پر شود قطعا بسیاری از این مشکلات فعلی را نخواهیم داشت.
